Leven in het NU

Door bewust je verleden aan te kijken, kun je weer gaan leven in het NU

Soms vragen mensen me waarom ik weer iets aan ga. Waarom ik zo geregeld achteromkijk.

“Ben je niet klaar met de shit uit het verleden?”

“Wil je niet lekker vooruitkijken?”

“Nee en ja.”

Want ik geloof dat we júist in het verleden leven door het niet aan te kijken. Vaak onderdrukken we allerlei emoties zonder dat we dat doorhebben. Of liggen er nog allerlei emoties in je opgeslagen: de emoties die niet gevoeld zijn in je kindertijd.

Maar als je je emoties onderdrukt, laat je je schaduw achter je aan lopen en zo leef je vaak zonder dat je dat doorhebt in het verleden. Je kunt het herkennen aan triggers en niet helpende patronen: Mensen die je vaak raken, misschien heb je last van een hoge ademhaling, een heel druk hoofd, ben je vaak moe, eet en drink je veel, is het vaak onrustig in huis, voel je geen diepe verbinding met jezelf en anderen, leef je eigenlijk niet écht het leven waar je zo naar verlangt en zo kan ik nog even doorgaan.

Er ligt een vertroebeling over jouw essentie, over wie jij in je kern bent. Die kern omvat diepe liefde, verbinding met jezelf en anderen, overvloed, creatiekracht, speelsheid en ook hier kan ik nog even doorgaan ;)

Afgelopen week heb ik ook veel triggers gehad

Soms om gek van te worden. Een terugkerende overtuiging die na een trigger vrijkwam was: “Ik ben fout en mag er niet zijn.” Het is een overtuiging die ik mezelf eigen heb gemaakt na verschillende intense gebeurtenissen in het verleden. Door die overtuiging en de naar binnen geslagen energie van destijds ben ik een paar keer in een ‘freeze’ beland deze week: Ook nu weer sloeg de energie naar binnen en voelde ik me gevangen. Ik werd klein en voelde me in elkaar gedoken, een druk op mn borst en een hand die mijn keel dicht kneep, super naar.

Ik weet dat de storm weer overwaait en dat dit niet de waarheid is, dit is niet wie ik in essentie ben. Maar op het moment zelf kan ik dat niet bedenken, dan is het echt mijn freeze doorkomen en mag ik teruggaan naar de oorsprong. Die doorvoelen. Door heel bewust bij dat intense gevoel te blijven, transformeert het.

Ik noem het ook wel het zien en lief zijn voor een kindsdeel in je. Als je een kindje op straat ziet vallen van zn fiets, laat je die dan liggen? Je helpt hem overeind en troost. Door jouw pijn serieus te nemen, neem je jouw kindsdelen ook serieus, je pakt ze bij je. Ze kloppen bij je aan om gezien en gevoeld te worden.

Je voelt je vrijer wanneer je met je triggers aan de slag gaat

Hoe vaker ik met mijn triggers aan de slag ga (en dat hoeft echt niet de hele dag door, ik kies bewust momenten om ernaar toe te gaan), hoe minder erg ik getriggerd word en hoe vrijer ik me voel. Ik voel dat mijn ziel steeds meer ruimte krijgt, mijn essentie bloot komt te liggen.

De trigger laat me dus eigenlijk zien waar ik nog niet vrij van ben. Een cadeautje!

Dit alles, verdient de aanpak van zachtheid, geduld en heel veel liefde voor jezelf. Ik kan mezelf dat nu vaak geven, maar dat is ook blijven oefenen, scherp blijven op je gedachten en de woorden die je gebruikt naar jezelf.

Echt voelen kan fucking eng lijken, wat ben ik daar lang voor weggelopen. Maar wat heeft me dat bij nader inzien alleen maar verder van mezelf verwijderd. Ik heb in die tijd zoveel beschermingen opgebouwd, gedragingen, patronen...

Maar ik zeg bewust, voelen kan eng LIJKEN...

Gun jezelf de cadeautjes die er vrijkomen

Door je om te draaien en het beest aan te kijken, te doorvoelen wat die schaduw in zich draagt, komen de cadeautjes vrij. Misschien komt er ineens heel veel kracht in je vrij om iets te creëeren, iets te maken of te ontwikkelen waar je al zo lang over droomt. Misschien durf je de stap ineens te zetten naar liefde of voel je de behoefte en lukt het je nu ook echt, om goed voor je lijf te zorgen.

Wat de schaduw ook is, of hij lichtgrijs is of gitzwart, hij bevat een cadeau. Mijn grootste cadeau is een veel opener hart, ik voel me zoveel meer verbonden met mezelf en met anderen. En mijn levensdoel is vrijgekomen, door alle overtuigingen en zelfsabotages heen.

Moana, mijn zielskindje, yes it is.

Door geregeld bewust naar je verleden te gaan en je erna weer te verbinden met je essentie leef je juist in het NU. Dit vergt veel oefening, ook voor mij, maar ik geloof ten diepste dat we dit allemaal kunnen.

Liefde! Jen